www.cos-mag.com adlı sitede 23.06.2017 tarihinde yayınlanan Amanda Silliker imzalı haber, işyeri kanserlerine dikkat çekiyor. Önemi gereği, haberin Türkçe çevirisini orijinal başlığı ile birlikte paylaşıyoruz.

Amerikan Güvenlik Mühendisleri Topluluğu’nun konferansına katılan delegeler, çoğu insanın bilmediği bir gerçek olan işyeri ölümlerinin bir numaralı sebebinin mesleki kanser olduğu gerçeğini öğrendiler.

Denver’daki konferansta konuşan AES şirketinin Üst Düzey Sağlık ve Güvenlik Yöneticisi Connie Muncy: “Geri geri giden araba kazalarına, hendek çökmelerine, kapalı alanda ölümlere yoğun bir şekilde odaklanıyoruz. Halbuki işyeri kanserleri, mesleki ölümlerin bir numaralı sebebidir. Peki, neden tepki yok? Mücadele yok? Bu gidişatı engellemek için neden hiç uğraş yok?” dedi.

Muncy konuşmasında, 1-bromopropana (1-BP), kaynak dumanına, Roundup’a (bir otkıran markası), biyositlere, kanserojen maddelere ve radyasyona maruziyeti de içeren, işçilerin işyerinden kaynaklı kansere nasıl yakalanabildiklerini gösteren çok çarpıcı bir listeyi paylaştı. Aynı zamanda, birkaç farklı kanser türü ve bunların bilinen işyeri bağlantılarını belirten, buna benzer bir listeyi de açıkladı.
Muncy konuşmasında, Kanada Mesleki Sağlık ve Güvenlik Merkezi’nin (CCOHS) meslekleri ve onların kanserojen madde maruziyetlerini tespit eden tablosuna da değindi.

Kanserojenlerden biri de ahşap tozudur

Muncy, “Ahşap mobilyalarımız, bize zarar vermeyen ağaçlarımız var; fakat ahşap ile çalışan birçok insanın bunların çoğunun kanserojen olduğundan haberi yok; bunlara ceviz, kayın, maun, dişbudak ve birkaç başka ağaç dahil. Yani eğer işyerinizde ahşap işleriyle uğraşıyorsanız, bu dikkat etmeniz gereken bir şeydir” dedi.

Çalışmalar, vardiyalı işlerin de kanser gelişimi ile bağlantılı olduğunu gösteriyor. Muncy, stresin kanseri ilerlettiğini de belirtti.

“Her 52 saniyede 1 kişi kanserden hayatını kaybediyor”

Uluslararası Çalışma Örgütü, gelişmiş ülkelerdeki tüm kanserlerin yüzde 13’ünün “önlenebilir, öngörülebilir işyeri maruziyetleri”nin sonucu olduğunu söylüyor. Bu da yılda 600 bin ya da her 52 saniyede bir ölüme tekabül ediyor. Bu konuya dikkat çeken Muncy salondaki delegelere, “Yani, beni nazikçe oturup dinlediğiniz bu 60 dakika boyunca, bugün tam olarak hakkında konuştuğumuz şey yüzünden 60 kişi ölmüş olacak” dedi.

Muncy, Mesleki Kanser Araştırma Merkezi ve Ontario Kanser Bakımı’ndan alıntı yaparak, Kanada’da, mesleki kanserin işten kaynaklanan ölümlerin başlıca sebebi olduğunu ve Ontario’da mesleki kanser ölümlerinin travmatik yaralanmalardan iki kat fazla olduğunu söyledi. Akciğer kanseri, mesane kanseri ve mezotelyoma CCOHS’ye göre mesleki kanserlerin en yaygın türleri.

Muncy’nin oturumunun aynı gününde, Kanada Kanser Topluluğu, yaşam süreleri içerisinde neredeyse her iki Kanadalıdan birine kanser teşhisi konulacağını öngören bir rapor yayınladı. Topluluk aynı zamanda her dört Kanadalıdan birinin kanserden öleceğini ortaya çıkardı.

Britanya’da, mesleki kanser vakalarının çoğu inşaat endüstrisinde meydana geliyor. Birincil maruziyetler; asbest, solunabilir kristal silika, güneş radyasyonu ve dizel egzoz emisyonları.

Muncy, kanserojenlere maruziyetin sebep olduğuna, uzun vadeli, belirti göstermeyen hastalıkları işyeri ile ilişkilendirmenin zor olduğuna, hastalıkların yeteri kadar fark edilmediğine ve raporlanmadığına dikkat çekti. Bunun sebeplerinden biri, birçok kanser vakasının maruziyetten onlarca yıl sonra, işçi çoktan emekli olmuşken kendini göstermesi. Muncy bu konuyu: “Belirli bir kanser örneğini, kansere sebep olan bir maddenin belirli maruziyetine bağlamak neredeyse imkansızdır, bu çok zordur. İşyerinde bir ölüm meydana geldiğinde, bu çok görünürdür – biri ya geri geri giden bir aracın altında kalmıştır ya da birine elektrik çarpmıştır –; fakat kanserden ölen çoğu kişi görünür değildir. Kişi ya evde ya da hastanede ölür. Gözden ırak, zihinden ırak” şeklinde açıkladı.
Muncy, işyeri kanseri konusunda göze çarpan eylemsizliğin bir diğer nedenini, “bilimsel çalışmaların bir işyeri problemi tespit etmeden önce, on binlerce işçinin genelde öldüğüdür” şeklinde ifade ediyor.

Kansorejende güvenli seviye yoktur

İşyerinde kullanılan 100 bin kimyasalın yalnızca yüzde biri sağlık riskleri bakımından kapsamlı şekilde test ediliyor. Ayrıca birçok işveren haksız yere, devletin mesleki maruz kalma sınırlarının (occupational exposure limit – OEL) mesleki kanserin azalmasında yardımcı olduğuna inanmakta.

Muncy, Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü ve Amerikan Devlet Endüstriyel Hijyen Konferansı örneklerinden alıntı yaparak: “Herhangi bir kanserojene maruziyetin güvenli bir seviyesi yoktur. OEL’leri belirleyen dünya çapındaki devlet kurumları bile açıkça ve yazılı olarak ‘Bunların yeterli olduğunu düşünmüyoruz ve daha fazlasını yapmanız gerek’ diyorlar” seklinde konuya dikkat çekti.
Mesleki kanser vakalarını azaltmak için tüm paydaşların birlikte çalışması gerektiğine vurgu yapan Muncy; “Hekimler, araştırmacılar, epidemiyologlar, işverenler, devlet, sendikalar ve bireylerin hepsinin görüş birliğinde olmaları gerekiyor ve bunu gerçek bir tehdit olarak görmemiz ve başımızı kuma gömmememiz gerekiyor” şeklinde konuştu.

www.meslekhastaligi.org