Devlet ve sermaye işbirliği içinde iş cinayetleri rejimi sürdürülüyor…
Nisan ayında en az 168, Yılın ilk dört ayında ise en az 586 işçi yaşamını yitirdi
Öncelikle tüm emekçilerin 1 Mayıs İşçi Bayramı’nı kutluyoruz. Önümüzdeki dönemde işçi sınıfının iş cinayetlerine karşı yaşam hakkını savunmak için daha aktif bir mücadele hattı oluşturmak dileğiyle…
***
Geçtiğimiz hafta medyadan Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na bağlı İş Sağlığı ve İş Güvenliği Genel Müdürü Kasım Özer’in açıklamalarını izledik.
Özer konuşmasının bir bölümünde inşaat sektöründeki iş güvenliği sahtekarlıklarına vurgu yapıyor: “Demirden malzemeleri kaynatıyor. Bir de üzerine boya atıyor, gönderiyor. Bu uygun değil diyoruz. Eski iskeleleri kumlayıp, galvanize batırıyorlar buyrun diyorlar; standart iskele. Aman dedik, 3 kuruş para için bunu yapmayın. Bunun ucunda insan hayatı var. O eski malzeme ya çatlarsa, çürükse, bir müddet sonra arıza verir ve insanlar düşer ölür. Türkiye’de yılda 350 tane insan; inşaat, yapı sektöründe ölüyor ve bunun yüzde 40’ı yüksekten düşme veya yüksekten bir şeyin düşmesi ile ölüyor…
Sayın Özer, alanın bir numaralı bürokratı sizsiniz. Neden bu sorunları bu şekilde ortaya koyduğunuz halde elinizdeki imkanları harekete geçirip gerekli denetimleri yapmıyor ve önlemleri almıyorsunuz? Bakın sizin bu açıklamaları yaptığınız Nisan ayında en az 43 inşaat işçisi yaşamını yitirmiş ve 25’i yüksekten düşme ve nesne düşmesi nedeniyle.
Özer, iş güvenliğinde eleman sıkıntısı da olduğunu da belirterek, “(ABD’de) 4 bin madenleri, 2 bin 200 tane müfettişleri var. Bizde bin müfettiş var. Bunların içinde zannediyorum ki 80 tane madenci var. Bizde de 4 bin civarında aktif maden ocağı var. Almanya’da müfettiş sayısı toplam 3 bin 500 civarında”
Sayın Özer, yaptığınız bu açıklamalar bir illüzyon. Neden milletvekili seçimleri evveli bütün iş müfettişlerini eğitime çağırdınız ve denetimleri ertelediniz? Ya da uzmanlaşmadan bahsederken geçtiğimiz ay Esenyurt’ta Fi-Yapı’nın inşaatındaki asansörde 3 işçi katledilirken, Makine Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi konu ile ilgili bir rapor hazırlamışken mahkemenin asansör konusunda tekstil mühendisi bir kişiyi bilirkişi atamasına neden itiraz etmediniz? Bu sorular o kadar çoğaltılabilir ki….
Özetle işçiler şu illüzyona inanmıyor. Sanki patronlar bir tarafta işçiler bir tarafta ve devlet de aracı olarak iki tarafa eşit yaklaşıyor. Hayır, işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerinin alınmaması, denetlenmemesi ve oluşturulan baskı ortamı devletin ve sermayenin oluşturduğu iş cinayetleri rejiminin bir ürünüdür. İşçi sınıfı olarak bu durumu değiştirmek için mücadelemiz de sürecektir…
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi işçiler, kamu çalışanları, işçi aileleri, doktorlar, mühendisler, akademisyenler, gazeteciler, hukukçular ve onların örgütlenmelerinin oluşturduğu; devletten ve sermayeden bağımsız; sağlıklı ve güvenli çalışma mücadelesini yürüten bir koordinasyon, bir ağ, bir emek örgütüdür...
Yazılı, görsel, dijital basından takip edebildiğimiz, emek-meslek örgütlerinden gelen bilgiler ile işçiler, işçi yakınlarının bildirimleri ışığında tespit edebildiğimiz ve her gün güncellenen bilgiler ışığında 2016 yılının ilk dört ayında yaşanan iş cinayetleri şöyle:
Ocak ayında en az 115 işçi,
Şubat ayında en az 143 işçi,
Mart ayında en az 160 işçi,
Nisan ayında ise en az 168 işçi yaşamını yitirdi…
Bu yılın ilk dört ayı itibarıyla ülkemizdeki şiddetlenen savaş ortamı ile birlikte sermayenin işyerlerinde uyguladığı baskı ve zor rejiminin en görünür biçimi olan iş cinayetlerinde artış gözüküyor. 2016 yılının ilk dört ayında iş cinayetleri sonucu en az 586 işçi kardeşimiz aramızdan ayrıldı ve kayıt tutmaya başladığımız 2012 yılından bugüne en çok iş cinayetinin yaşandığı ilk dört ay olarak tarihe geçti…
2012 yılından bugüne Nisan ayında yaşanan iş cinayetlerine bakarsak;
2012 yılının Nisan ayında en az 87 işçi,
2013 yılının Nisan ayında en az 74 işçi,
2014 yılının Nisan ayında en az 124 işçi,
2015 yılının Nisan ayında en az 135 işçi,
2016 yılının Nisan ayında ise en az 168 işçi yaşamını yitirdi...
Nisan ayında yaşamını yitiren 168 emekçinin 129’u işçi, memur statüsünde çalışan ücretlilerden; 32’si çiftçilerden/küçük toprak sahiplerinden ve 7’si esnaflardan olmak üzere 33’ü kendi nam ve hesabına çalışanlardan oluşuyor...
Tarım, inşaat, taşımacılık, belediye, metal…
İş cinayetlerinin işkollarına göre dağılımına bakarsak;
Tarım, Orman işkolunda 45 emekçi; İnşaat, Yol işkolunda 43 işçi; Taşımacılık işkolunda 20 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 11 işçi; Metal işkolunda 9 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 8 emekçi; Enerji işkolunda 7 işçi; Madencilik işkolunda 6 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 3 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 3 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 3 işçi; Ağaç, Kâğıt işkolunda 2 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 2 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 1 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 1 işçi; İletişim işkolunda 1 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 1 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 1 işçi; ve çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 1 işçi yaşamını yitirdi…
Yine silikozis… 1 Mayıs İşçi Bayramı’na giderken bir acı haber aldık. İstanbul’da kot kumlama atölyesinde çalışırken silikozis hastalığına yakalanan 30 yaşındaki Serdal Dündar, memleketi Bingöl’de tedavi gördüğü Devlet Hastanesi’nde yaşamını yitirmişti. Dündar, Bingöl’de aramızdan ayrılan 65’inci kot kumlama işçisi muştu…
Serdal arkadaşımız İstanbul’da kot kumlama işine 16 yaşında başlamış ve 4 yıl boyunca 7 gün, günde 12 saat çalışmıştı. 11 yıldır oksijen makinesi ile yaşayan Serdal’ın 5 ve 7 yaşlarında iki engelli çocuğu vardı, eşi 8 aylık hamileydi…
Serdal Dündar’ı unutma, unutturma…
Servis kazası, ezilme, göçük, düşme…
İş cinayetlerinin nedenlerine bakarsak:
Trafik, Servis Kazası nedeniyle 37 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 36 işçi; Diğer nedenlerden dolayı (intihar, silahlı saldırı, kalp krizi, beyin kanaması) 34 işçi; Düşme nedeniyle 31 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 12 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 7 işçi; Nesne Düşmesi, Çarpması nedeniyle 5 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 3 işçi; Ve Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 3 işçi ve yaşamını yitirdi…
İş cinayetlerinde 8 kadın ve 160 erkek işçi yaşamını yitirdi...
Sevim Eroğlu, 69 yaşında, Çanakkale Bayramiç’te çiftçi, ot toplarken traktörün altında kalarak ezildi…
Hafize Karagündostu, 64 yaşında, Erzincan Kemaliye’de çiftçi, tarlada çalışıp akşam traktörle dönerken dereye uçtular…
Reyhan Aslan, 51 yaşında, Yozgat Sorgun’da çiftçi, tarlada ilaçlama yaparken makinenin altına düşen poşeti almaya çalıştığı sırada saçlarını makinenin dinamosuna kaptırdı…
Sevim Uçan, 40 yaşında, çiftçi, fındık bahçesinde bakım yaparken 50 metrelik uçuruma düştü…
Fethi Maden, 51 yaşında, Bartın Ulus’ta çiftçi, tarlasında kestiği ağacın altında kaldı…
Vildan Altay, 26 yaşında, Kocaeli Kartepe’de bulunan Eka Kağıt Kağıt fabrikasında çalışırken başörtüsü makineye kapıldı…
Esra Bulut, 30 yaşında, Kredi ve Yurtlar Kurumu’nda memur, kurumun Antalya’da bir otelde düzenlediği seminerde 5.kattaki odasının balkonundan düştü…
Zeynep Coşkun Eser, 42 yaşında, Kanser Erken Teşhis ve Tarama Merkezi (KETEM) ekibi olarak Antalya Alanya’da bir mahallede bilgilendirme ve tarama toplantısı yapıp dönerken ambulanslarına kamyon çarptı…
İş cinayetlerinde 3 çocuk ve 53 yaşlı işçi can verdi...
15-17 yaş aralığında 3 işçi; 18-27 yaş aralığında 18 işçi; 28-50 yaş aralığında 80 işçi; 51 yaş ve üstünde 53 işçi ve yaşını tespit edemediğimiz/bilmediğimiz 14 işçi yaşamını yitirdi...
Adem Kum, 15 yaşında, Balıkesir Dursunbey’de ailesiyle çiftçilik yapıyordu. Tarlada çalışıp traktörle dönerken aracın hakimiyetini yitirdi…
Behlül Ataş, 16 yaşında, Isparta Yalvaç’ta sera yapım işinde içinde çalışıyordu. Akşam işyeri aracı ile evine bırakılırken araç uçuruma devrildi. Ancak ertesi gün işe gelmeyince farkedildi…
Özcan Gencer, 17 yaşında, Uşak’ta Eylül Sanayi Sitesi’nde sabah çalıştığı kaporta atölyesinde kendini astı. Facebook hesabından ölümünden evvelki sabah “Kırılan Sigaradan Duman Gelmiyorsa Kırılan Kalpten de Sevgi Bekleme” notunu paylaşmıştı. Babası ile çalışmak için Afyon’dan gelmişlerdi…
Yaşlı işçiler… Tarım, iletişim, ticaret, büro, metal, inşaat, enerji, taşımacılık, konaklama, savunma ve genel işler işkollarında emekli ya da emeklilik çağında, yani 51 yaş ve üstünde çalışan 53 işçi yaşamını yitirdi. Bu durum devletin yaşı ilerleyen işçilere / emekçilere verdiği değeri ve sosyal güvenlik sisteminin içinde bulunduğu durumu da gösteren bir gerçeklik...
İstanbul, Ankara, Antalya, Bursa, Kocaeli, Konya, Muğla ve Tekirdağ…
Mart ayında Türkiye’nin 55 şehrinde ve yurt dışında bir ülkede iş cinayetlerinde işçi kardeşlerimizi yitirdik... Buna göre:
14 ölüm İstanbul’da; 10 ölüm Bursa’da; 8 ölüm Antalya’da; 7’şer ölüm Düzce, İzmir ve Kocaeli’nde; 6’şar ölüm Ankara, Denizli ve Mersin’de; 5’er ölüm Aydın, Konya, Malatya ve Manisa’da; 4’er ölüm Aksaray, Balıkesir, Mardin ve Samsun’da; 3’er ölüm Erzurum, Kayseri, Kilis, Muğla, Sakarya ve Şanlıurfa’da; 2’şer ölüm Bartın, Bolu, Çorum, Erzincan, Isparta, Karabük, Kars, Kırşehir, Sivas ve Zonguldak’ta; 1’er ölüm ise Adana, Amasya, Artvin, Batman, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Burdur, Çanakkale, Gaziantep, Giresun, Hatay, Kastamonu, Niğde, Ordu, Osmaniye, Sinop, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Uşak, Yozgat ve ABD'de yaşandı...
İş cinayetlerinin sorumlusu devlet ve sermayedir…
Adalet istiyoruz…
2016 / Nisan ayında iş cinayetlerinde yaşamını yitiren Mehmet Karahan, Yusuf Karadağ, Efraim Duman, Yusuf Oğuzalp, Dede Altındal, Kemal Bahçe, Necati Ayan, Hüseyin Akın, Nuh Akar, Mehmet Ertunç, Mustafa Çobaner, İrfan Korkmaz, Muzaffer Aksoy, Kamil Cerruh, Ayhan Kazan, Eşref Taşkıran, Sevim Eroğlu, Nuri Necati Kanpara, Cemil Demirbüken, Ali Demircan, Haydar Çöklü, Mustafa Atılgan, Adem Kum, Tahir Karagündostu, Hafize Karagündostu, Mehmet Demir, Mert Çakıl, Veysi Akkoç, Reyhan Aslan, Tahsin Çakır, Ali Akdemir, Turgut Tosun, İdris Koçak, Muhammed Sefa, Ali Sefa, İlhan Küser, Celalettin Arıç, Sevim Uçan, Fethi Maden, Mehmet Akar, Hüseyin Gökmen, Mustafa Yıldız, Hüseyin Yılmazer, Cengiz Arslan, Şevket Rüzgar, Ömer Ateş, İsmail Kesgin, Mehmet Yücel, Serkan Yorulmaz, Hacı Aydın, Murtaza Yılmaz, Hakan Kurtulmuş, İbrahim Biliç, Hasan Özyer, Mustafa Er, Ramazan Sevinç, Vildan Altay, Gökhan Tan, Osman Karaca, Birol Dalgıç, Halil İbrahim Sarıkaya, Cesur Arslan, Nizamettin Başer, Esra Bulut, Murat Kürüm, Yüksel Keskin, Ferhat Sevil, Şeref Yıldız, Aras Kasnak, H.U., Kenan Demirkaynak, Ramazan Tetik, Behlül Ataş, Kemal Akarsu, Adem Derinlik, Hong Woo Shin, Veladdin Feralı, Özcan Gencer, Bekir Turgut, Ersan Kaya, Şevki Işık, İbrahim Kulakoğlu, İbrahim Çakal, İshak Ceyhan, Şaban Çiftçi, Sabri Doğmuş, Sebahattin Mert, Ömer Yakar, Bekir Akkavak, Nazım Karlı, Arif Koçak, Hanifi Doğan, Selim Ateş, Cemil Şener, Şükrü Işkın, Memduh Demirci, Abdülhamit Karaç, Seyfettin Aydın, Ufuk Köylü, Enver Karataş, Mehmet Bilik, Fahri Sarıaslan, Muhammed Abdulvehab, Yasin Hammud, Bayram Kılıç, Musa Yeşil, Tahir Görgün, Ömer Yıldız, Halil Balta, Ali Acun, Mehmet Orman, Ali Çileli, Güngör Şükürhan Korkmaz, Mehmet Yavuz, Adnan Farhan, Yakup Bakır, Yakup Saraçoğlu, Adil Yüksel, Samir Harun, Mustafa Satan, Eyüp Güneş, Adıgüzel Caner, Mehmet Talış, Abuzer Erdem, Ahmet Keskin, Ensari Can, Cemal Karip, Uğur Dur, Yasin Dur, Mahmut Olgun, Bayram Yılmaz, Yaşam Karaabalıoğlu, Mahmut Zengin, Cumhur Özmen, Oktay Karğı, Dursun Erdoğan, Rahmi Kutlu, Hayrettin Dönmez, Mustafa Mehmet Altunbulak, İsmail Erkmen, Aydıner Çalışkan, Hasan Kale, Süleyman Kaya, Ramiz Eriş, Selman Ateş, Bekir Gürses, Yılmaz Dicle, Veysel Utma, Selçuk Uray, Emre Mert, Zeynep Coşkun Eser, Hayrettin Acı, Hüseyin Öklü, Tamer Ertürk, Ahmet Yıldırım, Cüneyt Bürke, Kadir Şimşek, Ali Gökay, İbrahim Mahmutoğlu, Mehmet Ballı, Ali El Derviş, Gürsel Ezen, Mehmet Hanifi Sağlam, Emin Yaşar Onarıcı, Hasan Kaya, Necmettin Yanık, Tayyibe Mutluer ve ismini öğrenemediğimiz bir işçiyi saygıyla anıyoruz!
İletişim
0505 983 54 70
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi